RAPORLAR

İş bu rapor hazırlanırken, özellikle Hizb ut Tahrir üye ve mensupları ile ilgili mahkeme kararları, akademisyen ve hukukçuların Hizb ut Tahrir hakkında yapmış oldukları mütalaalar, Hizb ut Tahrir‟in kurucusu Takiyuddin Nebahi‟nin yazılı eserleri esas alınmıştır. Bunun yanı sıra, Hizb ut Tahrir resmi sözcülerinin ve medya bürolarının yapmış oldukları açıklamalar başvuru kaynakları olarak dipnotlarda belirtilmiştir.

Yargıtay, somut eylemi değil, örgütün amacını gözeterek sonuca ulaşmıştır. Oysa suç hukukunda amaç (maksat), erek (gaye), niyet, güdü (saik), asla inceleme konusu yapılamaz ve cezalandırılamaz. Bundan 124 yıl önce l887’de 1926/765 sayılı TCY’nin kaynağım oluşturan İtalyan Ceza Yasasının Zanardelli raporunda vurgulandığı üzere, “ceza hukuku, bireylerin amaçlarıyla, erekleriyle, niyetleriyle, güdüleriyle (saik) ilgilenmez32. ....

Yukarıda belirtilen düzenlemeler ve özellikle AİHM kararları göz önüne alındığında Hizb-ut Tahrir oluşumunu kanun dışı (illegal) bir örgütlenme olarak görmek mümkün olmadığı gibi faaliyetlerini düşünce, düşünceyi yayma, örgütleme, toplantı ve gösteri yapma özgürlükleri kapsamında değerlendirmek gerekmektedir. Silahlı bir duruma gelmedikçe ve düşüncelerini yayma yöntemi olarak cebir ve şiddet kullanmadıkça düşüncelerinin içeriği ne olursa olsun bu oluşumun demokratik bir hukuk rejimi içinde terör örgütü sayılması ya da suç işlemek için kurulmuş bir örgüt gibi telakki edilmesi hukuka uygun değildir.

Sadece, "ileride şiddet uygulanabilir" şeklinde soyut bir niyet okumasıyla, bir oluşumun terör örgütü olduğuna hükmedilmesi hukuki değildir. Eğer, oluşumun mensupları, çeşitli faaliyetlerle TCK veya Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Kanunu ya da diğer özel ceza kanunları hükümlerini ihlal etmişlerse, ilgili hükümlere göre cezalandırılabilirler. Sadece siyasi amacın gayrimeşruluğundan bahisle TMK hükümlerine göre cezalandırılmaları mümkün değildir.